Search This Blog

Thursday, August 6, 2020

येशील तू परतुनी..


सांजवेळी पाखरे विसाव्या सांजावली
रिमझिम रविकिरणे क्षितिजात मावळली
चांदणी शुक्रासह पुन्हा नभी उगवली
येशील तू परतुनी आस मना लागली

स्मितफुलांची भावना मुखसावळ्या शोभली
ओठस्त शब्दसुमने मधुशर्करेसम भासली
करताच लाडिवाळ जणू नयनकृती भारावली
येशील तू परतुनी आस मना लागली

अस्मिताचा रविराज प्रीत तुझीच भावली
स्वप्न क्षितीजांचे ना मेहरबान कुणाची सावली
बंधिस्त माझ्या इच्छांना पंख देऊनी चालली
येशील तू परतुनी आस मना लागली

1 comment:

  1. अतिशय सुंदर व भावना प्रधान काव्य..

    ReplyDelete

Your valuable comments are highly appreciated and very much useful to further improve contents in this Blog.

Recent Posts

क्या सागर, क्या किनारा।

सागर की लहरे, एक छोटे कंकड को बडी तेजी से उछल उछल कर किनारे तक ले जा रही थी। उस कंकड को बडी खुशी हुई, ये सोचकर कि मै इन लहरो के किसी काम का ...

Most Popular Posts